dinsdag 19 augustus 2014

48.Chaos.


          3.5.10. De Hellenistische chaos.

 

          Voortdurend blijven Egypte en Syrië met elkaar overhoop  liggen.  In  de

          zeventiger  jaren  van  deze  eeuw  bevechten  Ptolemeus  Filometer   en

          Antiochus IV elkaar, maar ook intern  in  Egypte  gist  het,  want  daar

          vliegen twee broers  Filometer  en  Fyskon  elkaar  in  de  haren.  Rome

          bemiddelt in deze kwestie en krijgt steeds meer greep op het wel en  wee

          van de Hellenistische staten. Vooral Pergamum ontpopt  zich  als  vriend

          van de Romeinen en zal later als dank zijn vergaarde  rijkdom  bij  Rome

          moeten inleveren. In feite is er geen staat meer in het  gebied  van  de

          Middellandse zee, die serieus de Romeinen zal  kunnen  tegenhouden.  Ook

          niet in het nog steeds omvangrijke Seleucië, dat in 166 voor een  parade

          nog een legermacht  van  30.000  man  voetvolk,  5000  boogschutters  en

          slingeraars  opstelde  én  bovendien  beschikte  over  een  aanzienlijke ruiterij.

          Langzamerhand maakt Juda zich weer vrij van Seleucië en Egypte,  terwijl

          de Parthen steeds verder naar het westen  opdringen.  Van  de  imposante

          vloot van vroeger is niet veel meer over, want volgens het  verdrag  van

          Apamea tussen Seleucië en Rome, is het de  Seleuciden  verboden  om  een

          vloot uit te rusten.  Dat  was  een  behoorlijke  slag  voor  Fenicië,

          alhoewel de koopvaardij nog wel kon doorgaan.

          Al met al brokkelt de macht onder Antiochus  V  van  het  Syrische  rijk

          verder af, vooral als in 162 een Romeinse commissie komt toezien  op  de

          naleving van het verdrag van Apamea. Zij constateren, dat  dat  er  weer

          wel degelijk oorlogsschepen gebouwd worden en  dat  geeft  moeilijkheden

          met  Rome,  terwijl  er  bovendien  een  burgeroorlog  uitbreekt  tussen

          Demetrius en Lysias. Demetrius ontsnapt op een gegeven moment  uit  Rome

          aan boord van een Carthaags schip en landt in Tripolis, alwaar  hij  het

          vertrouwen wint van het Seleucische leger. Hij volgt tenslotte Antiochus

          V op en dempt enige opstanden in Medië en Juda. In  150  moet  Demetrius

          alweer het veld ruimen voor de zoon van Antiochus V (=Balas) en zo volgt

          burgeroorlog op burgeroorlog, waarmee het rijk  zich  steeds  meer  ver‑

          zwakt. In 145 wordt de  hulp  van  Kretenzische  huurlingen  ingeroepen.

          Antiochus VI kan zich handhaven in zijn hoofdstad,  terwijl  nummer  VII

          sneuvelt tegen de Parthen.

          Ondertussen hebben de Romeinen  halverwege  de  tweede  eeuw  in  koelen

          bloede Carthago en Corinthe  van  de  aardbodem  weggevaagd.  Dat  waren

          immers in economisch opzicht te  grote  concurrenten  voor  de  Romeinse veelvraat.

 

          In hoeverre Fenicië werkelijk Hellenistisch geworden is, wordt in Deel

          Drie verder uiteengezet. Ook Carl Schneider  in  zijn  "Kulturgeschichte

          des Hellenismus" gaat daar (vanaf blz 744) op in.

          XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

 

                  BESTUURSVORM

                  In de Hellenistische tijd zien we langzamerhand in de Fenici‑

                  sche steden een koningsschap verdwijnen ten gunste van een

                  republiekijnse staatsvorm. gelijktijdig komen er eigen tijdreke‑

                  ningen naar voren. De autonomie wordt erg beperkt, doordat het

                  verpachtingssysteem der belastingen niet meer door de steden

                  zelf gebeurde, doordat men garnizoenen in de steden moest dulden e.d.

 

Ondanks de chaos reikt de handel nog ver:SHABWA

Map 51.4.SYRIA 1991

Poids inscrit de la Syrie hellénistique et romaine, Pierre Louis Gatier.

Dus tot in Zuid-Arabië aan toe!

 

          3.5.11. De laatste Hellenistische jaren.

          Ondanks alle burgeroorlogen leven de vergriekste Feniciërs in redelij‑

          ke welvaart naast de Macedoniërs en Grieken  in  het  Seleucische  rijk,

          waarbij de eigen taal sterk aan betekenis heeft ingeboet. Het is  vooral

          het Grieks en Aramees wat gesproken wordt. In de zoveelste  burgeroorlog

          wordt Antiochus XII verslagen door Arelas II (86). In deze tijd bemoeien

          de Romeinen zich volop met het wel en  wee  van  Syrië.  In  de  diverse

          burgeroorlogen ondersteunen zij consequent de meest zwakke  partij.  Aan

          de  noordgrens  heeft  Mithridates  van  Pontus  een  omvangrijk  gebied

          veroverd, van waaruit hij probeert de  Romeinen  tegen  te  houden.  Het

          noordelijk deel van  Fenicië  en  Syrië  doet  nog  even  mee  met  de

          desperate poging van Mithridates, waar zich ook Tigranes van Armenië bij

          aansluit. Alle pogingen lopen echter  op  niets  uit  en  in  66  worden

          Pontus, Armenië e.d. bij het Romeinse rijk  gevoegd  of  tot  vazalstaat

          gedegradeerd. Een paar jaar later is  Syrië  aan  de  beurt.  Wisten  de

          Feniciërs in  de  Hellenistische  tijd  nog  een  redelijke  mate  van

          culturele en economische zelfstandigheid  te  bewaren  onder  een  immer

          zwaarder Grieks vernis; na 63 verdwijnt ook dit laatste restant.

                  ARADUS

                  In de Hellenistische tijd opereert het vroegere Arvad min of

                  meer als vrije bondsstaat. Het heeft het recht om vluchtelingen

                  asiel te verlenen. Dat levert aardig wat geld op, want die

                  vluchtelingen waren meestal van hoge komaf. De vluchtelingen

                  mochten de stad niet verlaten. Aradus weet in deze tijd steeds

                  de sterkste partij te kiezen. Ook bij de nadering van Antiochus

                  kunnen ze zelfstandig een verdrag met hem sluiten te Marathus.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten