3.5.8.
Fenicië wordt opnieuw een twistappel.
Zoals een 1000 jaar eerder de
Hethieten en de Egyptenaren om Fenicië
duelleerden, zo doen dat tussen 246
en 237 vooral opnieuw de Egyptenaren
onder Ptolemeus en de Seleuciden
vanuit Syrië. Tenminste
dat is hun
grootste oorlog. Daarom heen doen
zich nog talrijke andere grensoorlogen voor.
In deze tijd staat de Fenicische kust
nu eens onder Egypte, dan weer
onder het rijk der Seleuciden.
De poging van de Seleuciden om het rijk
van Alexander te
herstellen
mislukt. Weliswaar
wordt tijdelijk terrein
gewonnen in Fenicië,
Palestina en in Klein‑Azië, maar in
het oosten komen steeds feller
de
Parthen opzetten. De voortdurende oorlogen tussen
Seleucië en Egypte
verzwakken op den duur slechts beide
staten.
3.5.9. Antiochus III de Grote.
Antiochus hervat de doelbewuste
veroveringspolitiek, maar wordt in een
grote slag bij Raphia
verslagen. Egypte gaat
opnieuw heersen over
Palestina en het zuidelijk deel van
Fenicië.
Het is voor Fenicië een erg onrustige
periode. Weliswaar geniet
men
verhoudingsgewijs van
enige welvaart, maar
met de Fenicische
identiteit gaat het snel bergafwaarts.
Vooral in het
noorden komen
tussen de oude
Fenicische nederzettingen steeds
meer Griekse of
Helleense vestigingen. Zo worden
bijvoorbeeld in het noorden Seleucis,
Antiochia en in het zuiden Ptolemaïs
gesticht.
Later is Antiochus gelukkiger in zijn
optreden, want dan weet hij zijn
rijk onder meer uit te breiden met
Atropatene en Armenië.
Zelfs de
Parthen weet hij te verslaan.
Vanaf het jaar
206 herovert Antiochus
opnieuw Palestina. In 197 verschijnt
Hannibal Barcas aan
het hof te
Antiochia. Hij waarschuwt tegen het
Romeinse gevaar.
In het westen heeft Carthago de
eerste twee oorlogen al verloren tegen
Rome en is nu alleen nog maar een
afhankelijke vazalstaat geworden.
Via Cercina, waar Fenicische
(!!!) zeevaarders hem
herkennen, weet
Hannibal tenslotte naar Tyrus te
komen. Hij ontmoet Antiochus in Ephese
en weet hem over te halen tot een
inval in Italië.
Antiochus talmt
echter te lang met de uitvoering van
dat plan en dan, wanneer eindelijk
tot actie wordt
overgegaan. is het
te laat. De verdwaalde grote
Carthager figureert slechts op de vloot
van Antiochus, die
bij de
Egeïsche zee wordt verslagen.
Hierna moet Antiochus vrede sluiten,
want bij de slag te Magnesia worden
zijn paradetroepen eenvoudig
weggevaagd door de Romeinse legioenen.
In 188 moet Antiochus Klein‑Azië
opgeven. Een paar jaar
later sterft
Hannibal zijn eigen dood in een huis
te Bithynië. Het jaar 183 markeert
niet alleen de dood van de grootste
Feniciër aller tijden, maar geeft
ook het einde aan van de hoop op
vrije Middellandse zeestaten voor een
verdere hele lange tijd.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
NIEUWE TIJDREKENINGEN
Zie:Tijdschrift Syria XXXI
1954 p.73‑80
"éres Pompéiennes des
villes de Phéniciens." (Map 1.9).
Begin nieuwe jaartellingen
te:
Kition 305
of 311
Aradus 259
Tyrus 126
Sidon 111
Tripolis 105‑95
Berytus 81
Geen opmerkingen:
Een reactie posten